Μια νεκρολογία που δημοσιεύτηκε στους Times του Λονδίνου..  

    Δυστυχώς δεν υπάρχουν περισσότερα στοιχεία για τη δημοσίευση αυτή..
    Ωστόσο εκείνο που έχει σημασία δεν είναι η δημοσίευση ή όχι τής νεκρολογίας αυτής
    αλλά τούτο το περιεχόμενό της και μόνο..

    Σήμερα πενθούμε το θάνατο μιας αγαπημένης παλιάς φίλης,
    τής Κοινής Λογικής, η οποία μας συντρόφευε για πολλά χρόνια..
    Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα την ηλικία της αφού το μητρώο
    γέννησής της έχει χαθεί εδώ και πολύ καιρό σε γραφειοκρατικές διατυπώσεις.
    Θα τη θυμόμαστε ως κάποια που μας δίδαξε πολύτιμα μαθήματα όπως αυτά:

    -Έχε την κοινή λογική να προστατεύεσαι.

    -Το πρωινό πουλί πιάνει το σκουλήκι.

    -Η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη, και...

    -Ίσως ήταν δικό μου το φταίξιμο.

    Η Κοινή Λογική έζησε σύμφωνα με απλές, συνετές οικονομικές πολιτικές, όπως:
    Μην ξοδεύετε περισσότερα απ' αυτά που κερδίζετε,

    και... αξιόπιστες στρατηγικές: όπως:
    Υπεύθυνοι είναι οι ενήλικες και όχι τα παιδιά.

    Η υγεία της άρχισε να επιδεινώνεται ραγδαία
     όταν τέθηκαν σε ισχύ καλοπροαίρετοι αλλά αυταρχικοί κανονισμοί:
    Αναφορές για ένα 6χρονο αγόρι που κατηγορήθηκε για σεξουαλική παρενόχληση
    επειδή φίλησε μια συμμαθήτριά του, για εφήβους που αποβλήθηκαν από το σχολείο
    επειδή χρησιμοποίησαν στοματικό διάλυμα μετά το γεύμα και για έναν δάσκαλο
    που απολύθηκε επειδή επέπληξε έναν απείθαρχο μαθητή, απλώς επιδείνωσαν την κατάστασή της.

    Η Κοινή Λογική έχασε έδαφος όταν:
    γονείς επιτέθηκαν σε δασκάλους επειδή έκαναν τη δουλειά που οι ίδιοι
    δεν είχαν καταφέρει να κάνουν αναφορικά με την πειθάρχηση τών ανυπάκουων παιδιών τους.

    Η υγεία της επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο:
    όταν τα σχολεία υποχρεώθηκαν να παίρνουν τη γονική συναίνεση
    για να βάλουν αντηλιακό ή να δώσουν μια ασπιρίνη σ' ένα μαθητή αλλά
    δεν μπορούσαν να ενημερώσουν τους γονείς όταν μια μαθήτρια
    έμενε έγκυος και ήθελε να κάνει έκτρωση.

    Η Κοινή Λογική έχασε τη θέληση για ζωή:
    όταν οι εκκλησίες έγιναν επιχειρήσεις και
    οι εγκληματίες τύγχαναν καλύτερης μεταχείρισης από τα θύματά τους.

    Η Κοινή Λογική δεν κατάφερε να ξεπεράσει το γεγονός ότι:
    όχι μόνο δεν μπορούσες να υπερασπιστείς τον εαυτό σου
    από ένα διαρρήκτη μέσα στο ίδιο σου το σπίτι,
    αλλά ο διαρρήκτης μπορούσε και να σε μηνύσει για βιαιοπραγία.

    Η Κοινή Λογική παραιτήθηκε τελικά από κάθε θέληση για ζωή όταν:
    μια γυναίκα που τάχα δεν κατάλαβε ότι ένα αχνιστό φλιτζάνι καφέ ήταν ζεστό,
    έχυσε λίγο στην ποδιά της
    κι' ανταμείφθηκε άμεσα μ' έναν τεράστιο διακανονισμό.

    Πριν από το θάνατο τής Κοινής Λογικής είχε προηγηθεί:
    ο θάνατος τών γονιών της,τής Αλήθειας και τής Εμπιστοσύνης,
    τής συζύγου Σύνεσης
    και
    τών παιδιών της
    Ευθύνης και Λογικής.

    Έχουν επιζήσει τα 4 ετεροθαλή αδέλφια της:

    Ξέρω τα Δικαιώματά μου

    Το Θέλω τώρα   

    Κάποιος άλλος φταίει    

    Είμαι θύμα   

    Στην κηδεία της δεν παρευρέθησαν πολλοί  καθώς ελάχιστοι συνειδητοποίησαν ότι απεβίωσε.  

    Αν τη θυμάστε ακόμα, προωθήστε το.

    Αν όχι, συνταχθείτε με την πλειοψηφία και μην κάνετε τίποτα.

Πόσο καιρό θα μας πάρει για να ξυπνήσουμε από την ψεφτογκλαμουριά της <<χλιδάτης ζωής>> και του νεοπλουτισμού που είχαμε συνηθίσει;

Πέμπτη 28 Μαρτίου, διαβάζω στα νέα των εφημερίδων...

Αθήνα
Δισεκατομμύρια ευρώ μεταφέρθηκαν την Τετάρτη στην Κύπρο, με ειδική πτήση από τη Γερμανία, εν όψει του ανοίγματος των κυπριακών τραπεζών, στις 12 το μεσημέρι της Πέμπτης, έπειτα από δύο εβδομάδες που παρέμειναν κλειστές.
Η ειδική πτήση από τη Φρανκφούρτη έφτασε λίγο μετά τις 16.30 το απόγευμα στο αεροδρόμιο Λάρνακας. Τα χαρτονομίσματα φορτώθηκαν στη συνέχεια σε 4-6 κοντέινερ και, συνοδεία ισχυρής αστυνομικής δύναμης, μεταφέρθηκαν στην Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου στη Λευκωσία...κλπ

...και αναρωτιέμαι:

• Πόσο βολεμένοι τελικά πρέπει να είμαστε για να μην αντιδρούμε ακόμα και όταν μας παίρνουν τα λεφτά μας με τον πιο άτιμο, ξεδιάντροπο τρόπο που όμοιός του δεν υπάρχει στην ιστορία;
• Σε πιο σημείο άραγε χάσαμε τόσο πολύ το νόημα της ζωής, την ιστορία μας που θέλει τον καταπιεσμένο λαό να επαναστατεί, ή τουλάχιστον να αντιδρά με κάποιο τρόπο;
• Που διοχετεύεται άραγε όλη αυτή η αγανάκτηση και η ενέργεια της αντίδρασης σήμερα;
• Πόσο καιρό θα μας πάρει για να ξυπνήσουμε από την ψεφτογκλαμουριά της <<χλιδάτης ζωής>> και του νεοπλουτισμού που είχαμε συνηθίσει;
• Πότε θα καταλάβουμε ότι χωρίς ουσιαστική αντίδραση ο πάτος του βαρελιού γίνεται όλο και πιο βαθύς;

Αυτό που γίνεται σήμερα στην Ευρώπη μέσα από το οικονομικό μοντέλο που έχουμε ασπαστεί είναι ακριβώς η τακτική που ακολούθησε η Αμερική σε όλη την ιστορία της για να καταφέρει να εξουσιάσει κυβερνήσεις και λαούς. Στο βίντεο που ακολουθεί φαίνεται ξεκάθαρα αυτό.

• Η ταινία που ακολουθεί είναι η ιστορία ενός οικονομικού δολοφόνου και είναι στην ουσία η αφήγηση ενός ανθρώπου από τους πολλούς που έδρασαν την δεκαετία του ΄70 για λογαριασμό του κεφαλαίου και ο οποίος ένιωσε την ανάγκη να μιλήσει γι'αυτό. Είναι μια ταινία του Στέλιου Κούλογλου.

Δείτε πιο κάτω και θα καταλάβετε.